Dutch is the new American

Zo, dat is wel een passende titel toch? Na meer dan een jaar aan voorbereiding, brieven schrijven, visum aanvragen, inentingen, heel wat uurtjes op school, woonruimte regelen, vele kopjes thee en chocola, en nog veel meer is het bijna allemaal op orde: ik ga meer dan 5 maand in Amerika wonen, waarvan 4 maand zelf mijn boontjes doppen op Dordt College en 6 weken in Boise. Over iets meer dan 6 weken ga ik dan ook eerder dan verwacht richting Sioux Center in Iowa om daar als verpleegkundige stage te gaan lopen in het ziekenhuis. Daarnaast zal ik ook een aantal lessen aan Dordt College zelf volgen. Wordt ik toch nog de echte student die op kamers gaat. Hoe dat me zal vergaan dat zullen jullie de komende maanden vast nog wel lezen. Als het goed is zal sinterklaas me een kookboek voor hongerige studenten geven. Dus wie weet wat voor breisels ik tevoorschijn tover. Ik kreeg nog een tip van mijn moeder. Die zegt dat ze altijd kookt op gevoel, dus ik heb bedacht dat ik dat ook maar ga doen. De laatste keer dat ik op gevoel aardappelen kookte bij Scott in huis waren ze alleen aangebrand. We hebben ze toen wel opgegeten na een half uur bezig te zijn geweest het zwarte bodempje eraf te krabben. Maar dat terzijde.

Ik ben ontzettend blij, en ook een klein beetje trots, dat ik de mogelijkheid heb gekregen om ervaring op te doen in het land waar ik over een kleine 2 jaar naar toe hoop te emigreren. Ik vind het tot nu toe echt een fantastisch land met een heel gevarieerd aanbod in natuur en cultuur. Daarnaast is het ook echt anders om er een lange tijd te zijn, en niet alleen als toerist het land te ontdekken. Er is al genoeg negativiteit als het om Amerika en Amerikanen gaat. Dat beeld wil ik toch wat langs de kant van de weg zetten. Amerikanen zijn echt hele fijne mensen en naar mijn mening ook ontzettend gastvrij. Daarnaast is het goed om straks mijn eigen weg te vinden in de wereld van verpleegkundigen en ziekenhuizen. Juist daar ben ik ontzettend benieuwd naar. Het schept toch een klein beetje een beeld voor mij van hoe mijn werk er in de toekomst uit mag zien in een land dat toch nog een iets andere mentaliteit heeft dan Nederland.

Nou, het is dan nog wel niet zo ver. Maar de komende maand staat voor mij in het teken van heel veel stage lopen, vele uren typewerk en slapeloze nachten. Maar dan mag dit avontuur toch echt beginnen.

See you!